"La denominación tiró de tola sidra y fízola meyor"
David Castañón: El profesor Rivas, cuando llega al estudiu, ye como una especie revolvín, podíamos consideralu cuasi como un ser mitolóxicu asturianu que revoluciona tol espaciu. Cuando llega echamos unos minutinos enantes d'entamar el programa y dizmos un poco de lo que quier falar, d'esto y d'aquello. Pero siempres acaba con un "bono, esto ye una idega porque lluéu, cuando mos sentamos a los micrófonos, la cosa nunca se sabe per ónde va acabar". ¿Cómo ta, amigu? David M. Rivas: Bien, bien. Y ye verdá eso de que podemos acabar en cualisquier sitiu, incluso en dalgún sitiu poco recomendable. D.C.: Pero sí que ye verdá que cuando facemos escursiones perí, cuando salimos del guión sidreru, falando de custiones económiques, nes que ye vusté un gran espertu, y tamién d'otres coses, siempres va per bon camín. El vieyu profesor sigue ehi. D.M.R.: Sí, igual sí. Cuando reescribo lo que falamos pa metelo nel mio blogue y dai meyor forma lliteraria doime cuenta de qu